زندگینامه طلبه مجاهد ، حسینعلی رستمیان
🔹 حماسه سازان همیشه جاوید روحانیت دامغان
165
زندگینامه طلبه مجاهد ، حسینعلی رستمیان
حسينعلي رستميان فرزند محمد ، سال ۱۳۴۷ش در روستاي «تويه دروار» دامغان ديده به جهان گشود. فضاي پاك روستا ، صفا و صداقت را به حسين علي آموخت. او از مكتب حسين(ع) ايثار را فرا گرفت و قدم در راهي گذاشت كه انتهايش پركشيدن به ديار ملكوت بود.
تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را با موفقيت گذراند، سال دوم راهنمايي، دلش هوايي كوي مولايش كرد و دوست داشت تا آشيانه محبوبش پر كشد ، خود را در شمار خريداران يوسف فاطمه (س) قرار دهد و در محفل محبان مهدي (عج) قدم نهد.
حسين علي ، خوب ميدانست كه نزديكترين راه وصال به مولايش حوزه است ، نصيحت مشفقانه پدر را گوش داد و بعد از اتمام دوره راهنمايي در سال ۱۳۶۲ش وارد حوزه علميه دامغان و در مدرسه حاج فتحعلی بیک حجره نشین شد.
دروس مقدمات را از محضر اساتید عظام گرانقدر این حوزه: حاج شیخ محمد ترابی ، مرحوم حاج سید مسیح شاهچراغی ، حاج شیخ غلامعلی نعیم آبادی ، حاج شیخ احمد عالیشانی فرا گرفت.
دو سال در كسب علم و عمل كوشش كرد تا توانست مورد پسند مولايش قرار گيرد و او را در خيل شهيدان كوي دوست بپذيرد. او به دنبال محبوب بود. زماني بوي خوش دلدار را در حوزه استشمام كرد و بعد از مدتي ، نسيم عطر يار در جبهه جانش را نوازش داد. با وجود سن كم ، توانست خود را با زيركي در جمع افلاكيان خاكي ، جاي دهد.
این طلبه بسیجی طی چند مرحله به مدت بیش از ۱۲ ماه در مناطق عملیاتی مهران ، جاده خندق ، جزایر مجنون و در عملیات های خیبر و والفجر ۸ شرکت نمود.
او نه تنها غواص اروند كه غواص بيكران عشق بود و مرواريد محبت دلدادگي را صيد می كرد.
در تاريخ ۲۱ بهمن ۱۳۶۴ش و شب عمليات والفجر ۸ ، همان شبي كه شيدايان كوي دوست در خون خويش مي غلتيدند ، با رمز (يا زهرا) ! تن خاكي را به اروند خروشان سپرد و بر خروش آن غلبه كرد و به همراه برادر رشيدش محمد علی ، بال در بال ملائك تا بي نهايت پرواز كردند. و تو گويي اروند در آن شب ، مست ديدار بهترين بندگان خدا بود كه اين چنين آمده بودند و از شدت شوق، غواصان را در درون خويش ميكشيد.
قريب به ۱۰ سال پيكر مطهر اين شهيد ميهمان امواج اروند بود و سر انجام در تاريخ ۵ اردیبهشت ۱۳۷۴ش بسوي خانواده اش رجعت نمود و بر روي دستان امت حزب الله تشييع و در گلزار شهداي «تويه دروار» دامغان به خاك سپرده شد.
«نام بلند آوازه اش جاويد و راهش پاينده باد.»