زندگینامه طلبه مجاهد شهید ابوالفضل شمس
حماسه سازان همیشه جاوید روحانیت دامغان
152
زندگینامه طلبه مجاهد شهید ابوالفضل شمس
«ابوالفضل شمس» فرزند نصرالله ،
آغاز حيات طيبه‌اش را سال ۱۳۴۵ش در روستای مومن آباد دامغان آغاز نمود.
بعد از دوره ابتدایی با همت پدر و مادر در تربيت صحيح و اسلامي فرزندشان، ابوالفضل را مشتاق فراگيري مسائل معنوي و اعتقادي كرد و به دامغان عزیمت کرد و در محیط معنوی «مدرسه علمیه موسویه» به تحصیل علوم اسلامی پرداخت. پس از مدتی به تهران هجرت کرد و دروس خود را آنجا ادامه داد.
با شروع حمله دشمن بعثی به میهن اسلامی ، این دانش آموخته مکتب جهاد و مقاومت نتوانست اشغال خرمشهر – این پاره تن ایران اسلامی – را طاقت بیاورد. دل او تنگ جبهه بود و توان ماندن و گرفتار شدن در زرق و برق دنيا را نداشت، از همین رو شانزدهم اسفند ۱۳۶۰ از سوی بسیج مستضعفین دامغان جهت گذراندن دوره آموزشی به پادگان دوکوهه اندیمشک اعزام شد و در عملیات بیت المقدس و فتح خرمشهر شرکت جست.
در گرماگرم عملیات بیت المقدس که نیروهای خودی از شدت آتش دشمن زمین گیر شده بودند، شهید شمس بلند شد و تکبیرگویان به سمت دشمن رفت و این حرکت او باعث روحیه گرفتن سایر نیروها شد و در نهایت خط دشمن در آن مسیر شکسته شد.
مرحله دوم اعزام این طلبه بسیجی ۱۲ تیر ۱۳۶۲ش صورت گرفت؛ اعزامی که برگشتی در آن نبود. پس از پنج ماه حضور در جبهه، در منطقه پنجوین عراق خود را برای حضور در عملیات آماده می سازد.
قافله‌سالار عشق ، بانگ الرحيل مي‌زند و كوچ پروانه‌هاي عاشق به سرزمين شقايقها شروع مي‌شود. جبهه يك بوستان صفاست و پروانه ، عاشق بوستان است. خورشيد جبهه داغ است، اما بازار عشق بازي ، داغ‌تر . هرجاي جبهه را كه مي‌بيني ، تجلي خدا در آنجا موج مي‌زند.
شب عمليات، همان شبي است كه پروانه‌ها به آتش مي‌زنند و فرداي آن روز، در خون خويش عاشقانه مي غلتند و شهيد شمس آن پروانه‌اي بود كه خود را به آتش عشق انداخت و در ۳۰ آبان ۱۳۶۲ش در ارتفاعات پنجوین عراق در عملیات والفجر ۴ به فیض شهادت نائل آمد.
پيكر مقدسش ۱۳ سال ميهمان و خاك نشين آن ديار بود و بعد از سالها دوري در تاريخ ۱۸ خرداد ۱۳۷۵ش در رجعتي ملكوتي بر روي دستهاي مردم دامغان تشييع شد.
مزار پاكش در روستاي «مومن آباد» دامغان براي هميشه دارالشفاي دلسوختگان و عاشقان انقلاب و نشانه‌اي ازمظلوميت فرزندان خميني شد كه مظلومانه و در سنين نوجواني، سرود عاشقي را سرودند و براي هميشه روح خسته و خاكي آنان به اعلي عليين پرواز كرد .
« روحش شاد و ياد و راهش هميشه در دلها مستدام باد ».